ชื่อพื้นเมือง | มะกล่ำต้น |
ชื่อวิทยาศาสตร์ | Adenanthera pavonina L. |
ชื่อวงศ์ | MIMOSACEAE |
ชื่อสามัญ | |
ลักษณะเด่นของพืช | ช่อดอกแคบยาว ดอกออกตามซอกใบแตกแขนงที่ปลายกิ่ง |
บริเวณที่พบ | ขอบสนามฟุตบอลด้านหน้าโรงเรียน |
ประโยชน์ | |
ประโยชน์ : ใบต้มรับประทานแก้ปวดข้อ กระดูก แก้ท้องร่วง ไม้ต้น ผลัดใบขนาดเล็กถึงขนาดกลาง
สูง 10 - 20 เมตร
เรือนยอดเป็นพุ่มกลม มักจะเกินครึ่งความสูงของลำต้น ยอดอ่อนมีขนนุ่มเป็นมัน เปลือก เปลือกเรียบ สีน้ำตาลปนเทา หรือน้ำตาลอ่อน
อาจมีรอยแตกระแหงเล็ก ๆ บ้าง ใบ ประกอบรูปขนนกสองชั้น
เรียงสลับ มีก้านแขนง 2 - 6
คู่ ก้านแขนงแต่ละก้านมีใบย่อย 7 - 15 คู่ แผ่นใบย่อยรูปรี
แกม รูปขอบขนาน กว้าง 0.6 - 1.5 เซนติเมตร ยาว 2 -
3.5 เซนติเมตร ปลายใบมน ฐานใบเบี้ยว ดอกเล็กสีขาวนวล ถึงเหลืองอ่อน
ออกบนช่อยาวเรียงติดกันแน่นคล้ายหางกระรอก
ผล
เป็นฝักแบนยาวเมื่อแก่ฝักจะบิดงอคล้ายฝักมะขามเทศ กว้าง 1.2 เซนติเมตร ยาว 12 - 20 เซนติเมตร แตกเมื่อแห้ง มีเมล็ดสีแดง รูปโล่ ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 5
- 8 มิลลิเมตร นิเวศวิทยา ขึ้นกระจัดกระจายในป่าเบญจพรรณ
และป่าดงดิบทั่วไป
เป็นพันธุ์ไม้เบิกนำที่โตเร็วชนิดหนึ่งของป่าดิบแล้ง ป่าดิบขึ้นและป่าชายหาด มักพบขึ้นทั่ว ๆ ไป
ตามที่รกร้างสองฟากทางหลวงทั่วประเทศ
โดยเฉพาะบนพื้นที่ที่เป็นเขาหินปูน ออกดอก มีนาคม - พฤษภาคม ฝักแก่ มิถุนายน - กรกฎาคม ขยายพันธุ์ โดยเมล็ด ประโยชน์
เนื้อไม้แข็งและหนัก
ไสกบตบแต่งค่อนข้างยาก ใช้ในการก่อสร้าง ทำเครื่องเรือนต่าง ๆ
ใบต้มรับประทานแก้ปวดข้อ กระดูก แก้ท้องร่วงและบิด เมล็ดบดเป็นผงดับพิษ
รักษาแผลที่เกิดจากหนอง และฝี ใบและ เมล็ดแก้ริดสีดวงทวารหนัก
เปลือกและเนื้อไม้ให้น้ำฝาดย้อมผ้าสีแดง
|